Sztuka improwizacji na gitarze i nie tylko część 3 - Improwizacja rytmiczna Sylwester Laskowski
- Podręcznik skierowany zarówno do zaawansowanych jak i początkujących gitarzystów (ćwiczenia wykorzystać można także na inne instrumenty). Tabele porządkujące ćwiczenia ułatwiają określenie i rozwój własnego stylu.
Sylwester Laskowski
Urodzony w 1973 roku. Grę na gitarze rozpoczął w wieku czternastu lat w Ostrołęckim Towarzystwie Muzycznym im. G. Bacewicz w klasie Bernarda Ochenkowskiego, Naukę kontynuował w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. F. Chopina w Ostrołęce w klasie prof. Janusza Bączka, w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. F. Chopina w Warszawie w klasie prof. Ryszarda Balauszko oraz w Warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie prof. Marcina Zalewskiego, jak również na kursach i lekcjach mistrzowskich w Polsce i w Austrii.
Koncertuje i bierze udział w regionalnych, ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach gitarowych. Równolegle z nauką gry na gitarze rozwija swoje zainteresowania improwizacją i kompozycją. Zasadniczą część jego twórczości stanowią miniatury gitarowe. Jedna z nich - sześcioczęściowa suita Reminiscencje, zostaje zarejestrowana przez jednego z największych polskich wirtuozów gitary młodego pokolenia - Grzegorza Krawca, na płycie Journey - Podróż wydanej w Japonii w 2005 roku.
Działalność artystyczną rozwija również jako tenor Chóru Warszawskiej Opery Kameralnej oraz dyrygent kameralnego zespołu chóralnego.
Ukończył również studia magisterskie i doktoranckie na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej o specjalności Telekomunikacja.
Od sierpnia 2004 - żonaty.
Od kilku lat stałym miejscem jego muzycznej aktywności jest kościół xx. Pallotynów przy ulicy Skaryszewskiej w Warszawie. Tam zwykle improwizuje.
Właściwie od tego należało zacząć: od rytmu. On bowiem jest pierwszym i najbardziej podstawowym elementem każdego dzieła muzycznego. Bez rytmu nie ma muzyki. O ile bez trudu można sobie wyobrazić muzykę bez harmonii, a nawet bez melodii o tyle niepodobna wyobrazić sobie muzykę bez rytmu. No, może troszkę przesadziłem, ale jeśli nawet to z pewnością niewiele.
Rytm porządkuje dźwięki w czasie. Najbardziej elementarną częścią rytmu jest dźwięk lub pauza o określonym czasie trwania. Zestawiając ze sobą dźwięki i pauzy o różnym czasie trwania otrzymujemy różne struktury rytmiczne.
Istotą improwizacji rytmicznej jest umiejętność swobodnego, spontanicznego, a zarazem pełnego wyczucia i smaku tworzenia, czy może raczej wyboru określonych struktur rytmicznych. Aby móc wybierać, trzeba mieć jednak z czego. Nie widzę więc innego sposobu nauki improwizacji rytmicznej, jak tylko ogarnąć umysłem jak najszerszą skalę sposobów rytmicznego grania, a następnie utrwalić je na tyle, by stały się częścią naszego muzycznego języka.
W tej części podręcznika przedstawiam pokaźny zestaw jednogłosowych i dwugłosowych struktur rytmicznych. Pokazuję również w jaki sposób na bieżąco - czyli improwizując - modyfikować rytm poszczególnych motywów czy fraz. Ufam, że ten materiał okaże się pomocnym nie tylko dla gitarzystów.