- Podręcznik zalecany do użytku szkół muzycznych I i II stopnia oraz ognisk muzycznych zawiera obok wiadomości teoretycznych bogaty zestaw ćwiczeń obejmujący zarówno muzyke klasyczną jak i współczesną. Dodatkowo zaopatrzony w akompaniament fortepianowy.
OD AUTORA
W ciągu swej wieloletniej działalności pedagogicznej doszedłem do przekonania że brak podręcznika w języku ojczystym, który by był pomocny w osiągnięciu postępów i lepszych wyników tu nauce gry na trąbce, stanowi poważne utrudnienie i to zarówno dla pedagogów, jak i dla młodzieży szkół muzycznych. Podobne stwierdzenie słyszałem niejednokrotnie z ust innych pedagogów oraz uczniów pragnących opanować grę na tym instrumencie.
Z pomocą naszemu szkolnictwu muzycznemu przyszło Polskie Wydawnictwo Muzyczne, powierzając mi opracowanie podręcznika i biorąc na siebie trud jego wydania. W próbie zrealizowania moich zamierzeń pomogło mi — jak sądzę — doświadczenie w pracy dydaktycznej oraz wieloletni kontakt z uczniami i nauczycielami szkół muzycznych. Oba te czynniki ułatwiły mi zorientowanie się w potrzebach i oczekiwaniach uczącej się młodzieży. Jej też przede wszystkim — młodzieży — ma służyć ta szkoła. Może przyniesie ona także pewną korzyść i pedagogom, pochłoniętym pracą zawodową i nie mogącym poświęcić wiele czasu na poszukiwanie materiałów do nauczania.
Przystępując do napisania tej szkoły, która w zasadzie powinna obejmować siedmioletni okres nauczania, uzupełniany oczywiście materiałem dydaktycznym zalecanym w programach, starałem się w możliwie prostej i zwięzłej formie podać nie tylko zasady gry na instrumencie, ale i wprowadzić ucznia w zagadnienia zapisu i wykonawstwa muzyki różnych stylów, łącznie z muzyką współczesną. Pragnę również zaznaczyć, iż przy układaniu materiału ćwiczeniowego uwzględniałem niejednokrotnie literaturę artystyczną i popularno-ludową, by w ten sposób oprócz techniki gry wyrabiać w uczniach poczucie muzycznego smaku.
Oczywiście, szkoła ta nie może wyczerpywać całości zagadnień związanych z grą na trąbce. Nie pozwalają na to ani siły jednego człowieka, ani możliwości wydawnicze. Poza tym między ideą doskonałego podręcznika a jej urzeczywistnieniem leży ogrom trudności do pokonania, o czym wie na podstawie własnego doświadczenia każdy, kto pracował w zakresie pedagogiki i dydaktyki muzycznej.
Habent sua fata libelli — książki także mają swoje losy... Jeżeli praca ta osiągnie zamierzony cel i choć w części spełni swe przeznaczenie, wówczas mój trud włożony w jej napisanie będzie stokrotnie wynagrodzony.